Υγρός μετρητής αερίου, γαλλικής κατασκευής, χρονολογίας 1894.
Φέρει μεταλλική ετικέτα με τα κατασκευαστικά στοιχεία του μετρητή. Συγκεκριμένα, αναγράφεται: η εταιρία κατασκευής ("Compagnie anonyme continentale pour la fabrication des compteurs à gaz. J.Brunt & Cie."), ο τόπος κατασκευής (Paris), η χρονολογία κατασκευής (1894) και άλλες τεχνικές ενδείξεις. Πιο πάνω υπάρχει μια χωριστή μεταλλική ετικέτα με τον αριθμό 4971
Μετρητής - Υγρός
30 Archival description results for Μετρητής - Υγρός
Μετρητής αερίου, υγρός.Φέρει μεταλλική ετικέτα με την ένδειξη: "Ιδιοκτησία Α.Ε.Ε. Αεριόφωτος Αθηνών και άλλων πόλεων".
Πρόσοψη υγρού μετρητή αερίου, γαλλικής κατασκευής, χρονολογίας 1895.
Φέρει μεταλλική ετικέτα με τα κατασκευαστικά στοιχεία του μετρητή. Συγκεκριμένα, αναγράφεται: η εταιρία κατασκευής ("Cie. pour la fabrication des compteurs et matériel d'usines à gaz. M.Nicolas, G.Chamon, Foiret & Cie., Siry, Lizars et Cie. - J.Williams"), ο τόπος κατασκευής (Paris), η χρονολογία κατασκευής (1895) και άλλες τεχνικές ενδείξεις. Λίγο πιο πάνω υπάρχει μια χωριστή μεταλλική ετικέτα με τον αριθμό του μετρητή (3170).
Υγρός μετρητής αερίου, γαλλικής κατασκευής, χρονολογίας 1900.
Φέρει μεταλλική ετικέτα με τα κατασκευαστικά στοιχεία του μετρητή. Συγκεκριμένα, αναγράφεται: η εταιρία κατασκευής ("Compagnie anonyme continentale pour la fabrication des compteurs à gaz et autres appareils. J.Brunt & Cie."), ο τόπος κατασκευής (Paris), η χρονολογία κατασκευής (1900) και άλλες τεχνικές ενδείξεις.
Πιο πάνω υπάρχει μια χωριστή μεταλλική ετικέτα με τον αριθμό 4928, ενώ στο κάτω μέρος διακρίνεται μια ακόμα ετικέτα η οποία είναι δυσανάγνωστη καθώς έχει καλυφθεί με μαύρη βαφή.
Το 1989 χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού (ΦΕΚ 817/Β/24-10-1989).
UntitledΤρεις μεταλλικές ετικέτες με τα κατασκευαστικά στοιχεία μετρητών των ετών 1903, 1924 και 1925.
UntitledΥγρός μετρητής αερίου, γαλλικής κατασκευής, χρονολογίας 1905.
Φέρει μεταλλική ετικέτα με τα κατασκευαστικά στοιχεία του μετρητή. Συγκεκριμένα, αναγράφεται: η εταιρία κατασκευής ("Compagnie anonyme continentale pour la fabrication des compteurs à gaz et autres appareils. J.Brunt & Cie."), ο τόπος κατασκευής (Paris), η χρονολογία κατασκευής (1905) και άλλες τεχνικές ενδείξεις.
Πιο πάνω υπάρχει μια χωριστή μεταλλική ετικέτα με τον αριθμό 2972.
Φέρει σφραγίδα του Δήμου Αθηναίων.
Υγρός μετρητής αερίου, γαλλικής κατασκευής, χρονολογίας 1905.
Στην πρόσοψη φέρει μεταλλική ετικέτα με τα κατασκευαστικά στοιχεία του μετρητή. Συγκεκριμένα, αναγράφεται η εταιρία κατασκευής ("Cie. pour la fabrication des compteurs et matériel d'usines à gaz. M.Nicolas, G.Chamon, Foiret & Cie., Siry, Lizars et Cie. - J.Williams"), ο τόπος κατασκευής (Paris), η χρονολογία κατασκευής (1905) και άλλες τεχνικές ενδείξεις.
Φέρει σφραγίδες του Δήμου Αθηναίων.
Επίσης, στο άνω μέρος της πρόσοψης διακρίνεται σε χωριστή ετικέτα ο αριθμός 22793, ενώ στο κάτω μέρος σώζεται ετικέτα με την ένδειξη: "Ιδιοκτησία Α.Ε.Ε. Αεριόφωτος Αθηνών και άλλων πόλεων". Μια ακόμα ετικέτα στο πάνω μέρος της πρόσοψης συμπληρώνει τις πληροφορίες για την ταυτότητα του μετρητή ("Duplex", No. 65641).
Υγρός μετρητής αερίου, γαλλικής κατασκευής, χρονολογίας 1913.
Φέρει μεταλλική ετικέτα με τα κατασκευαστικά στοιχεία του μετρητή. Συγκεκριμένα, αναγράφεται: η εταιρία κατασκευής ("Compagnie anonyme continentale pour la fabrication des compteurs à gaz et autres appareils. J.Brunt & Cie."), ο τόπος κατασκευής (Paris), η χρονολογία κατασκευής (1913) και άλλες τεχνικές ενδείξεις. Πιο πάνω υπάρχει μια χωριστή μεταλλική ετικέτα με τον αριθμό 12010.
Υγρός μετρητής.
Φέρει μεταλλική πινακίδα με την ένδειξη:
«Ιδιοκτησία Α.Ε.Ε. Αεριόφωτος Αθηνών και άλλων πόλεων» και κάποια άλλα στοιχεία που δεν είναι αναγνώσιμα.
«Αφαιρέθηκε το 2012 από παροχή Φυσικού Αερίου ενός ακινήτου στην οδό Βεϊκου 76Α στην Αθήνα.
Πρόκειται για μετρητή που κατασκευάστηκε το 1914 στη Γαλλία, από τον οίκο J. BRUNT.
Είναι δυναμικότητας 700 lit/h και λειτουργεί με νερό (με την έννοια ότι τα γρανάζια του είναι εμβαπτισμένα σε νερό το οποίο προστίθεται από ειδικό στόμιο στο επάνω μέρος).
Η διοίκηση της ΕΠΑ Αττικής αποφάσισε να τον παραχωρήσει, προκειμένου να αποτελέσει και αυτός μέρος των εκθεμάτων της συλλογής αντικειμένων Φυσικού Αερίου που δημιουργήθηκε στο Μουσείο «Τεχνόπολις» του δήμου Αθηναίων».